Ook bij de productie van (representatieve) werkkleding komen misstanden voor. De sector heeft echter een aantal kenmerken die het makkelijker kunnen maken om verbeteringen door te voeren:

1.    In de dienstkledingsector is de uitbestedingsketen minder lang. Producenten hebben
vaak direct contact met de fabriek die de order uitvoert. In de reguliere industrie is
het niet ongebruikelijk dat een order die door bedrijf A aan bedrijf B wordt uitbesteed,
vervolgens weer door bedrijf B aan bedrijf C wordt uitbesteed, enzovoorts.
2.    Bedrijven die dienstkleding laten maken hebben vaak langdurige relaties met
fabrieken, soms van meer dan tien jaar. Dit komt doordat er bijzondere eisen worden
gesteld aan bedrijfskleding. Deze moet bijvoorbeeld vaak voldoen aan allerlei
veiligheidsvoorschriften. Arbeidsters moeten soms een opleiding volgen voordat ze
bedrijfskleding kunnen maken. Voor producenten is het daardoor niet aantrekkelijk
om vaak te wisselen van fabriek.
3.    De dienstkledingsector die zich richt op de West-Europese markt produceert
hoofdzakelijk in Oost-Europa. Reguliere kleding die voor West-Europa is bestemd,
wordt behalve in Oost-Europa ook veel geproduceerd in Azië, Afrika en Latijns
Amerika